Veelgestelde vragen (FAQ)

Op het moment dat er gekozen wordt voor een dichting in de voeg (purschuim, kit, compressieband, etc.) i.p.v. eroverheen (coating, folie, butyltape, etc.) is het van belang te weten of er beweging in de voeg wordt verwacht. Deze beweging wordt veroorzaakt door temperatuurschommelingen (thermisch) of vochtschommelingen (hygrisch) in de aangrenzende bouwdelen. Hierdoor zet materiaal uit of krimpt het, waardoor de voegbreedte gedurende de tijd kan variëren. Indien dit het geval is, is het van belang te weten hoe groot de beweging (bij benadering) is. Dit zodat de juiste voegbreedte i.c.m. de juiste productkeuze kan worden bepaald. Op deze manier kan de afdichting voor lange tijd worden gegarandeerd!

De plaats van luchtdichting bevindt zich altijd aan de warme zijde van een gevel, dus achter de isolatielijn. De isolatielijn zelf heeft namelijk alleen maar de functie ‘isoleren’ en alles aan de koude zijde heeft alleen de functie ‘waterkering’ (slabbefolies, compartimenteringsfolies, etc.) of ‘slagregendichting’ (compressiebanden, kitvoegen, etc.)

Als je (bijvoorbeeld) alleen in het bezit bent van het onderdetail heb je onvoldoende informatie. De oplossing die daar mogelijk is, is wellicht niet mogelijk aan de bovenzijde van de aansluiting. Zorg dus dat je weet waar de kier heen loopt en wat er onderweg allemaal ‘op het pad’ ligt. Indien je alle details van de aansluiting te pakken hebt, ga dan voor een oplossing die in hetzelfde vlak ligt. (b.v. van binnenuit afdichten) Werk vervolgens, met het oog op eenvoud, bij voorkeur met één product.

Verzamel eerst alle details waarbij luchtdichting een rol speelt, dit zijn meestal de geveldetails. Begin vervolgens met een bepaalde groep details die repeterend zijn, bijvoorbeeld de kozijnaansluitingen. Kijk goed naar hoe de aansluiting bedacht is en naar de mogelijkheden om tot een goede luchtdichting te komen. Kies dan het liefst voor zo weinig mogelijk verschillende afdichtingsproducten, dus ga voor bijvoorbeeld één folie oplossing of één tape oplossing. Dit vereenvoudigt de uitvoering en verkleint de kans op fouten!

De EnergiePrestatieCoëfficiënt is een index die de energetische efficiëntie van een nieuwbouw aangeeft. Nieuwe gebouwen moeten aan bepaalde eisen voldoen op het gebied van energiezuinigheid. Dit wordt uitgedrukt in de Energieprestatiecoëfficiënt. Hoe lager de EPC, hoe zuiniger het gebouw. Vanaf 1 januari 2021 komt BENG in de plaats van EPC in bouwaanvragen.

Het illbruck i3-systeem is een modulair systeem met componenten voor elk van de drie afdichtingslagen (binnen-, midden- en buitendichting) in een constructie. Het i3-systeem kan op verschillende manieren worden ingezet om hiermee een optimale afdichting te realiseren. De juiste dichting bestaat niet alleen uit luchtdichting, maar ook uit thermische- en slagregendichting. Alleen indien deze drie eigenschappen van binnen naar buiten goed zijn uitgevoerd, wordt een duurzame dichting gecreëerd. Het i3-systeem houdt rekening met de bouwfysische aspecten van de gevel, voorkomt hoge energiekosten en sluit naadloos aan op de eisen uit het Bouwbesluit. Meer informatie vind je hier. 

BENG staat voor 'Bijna Energieneutraal Gebouw'. Per 1 januari 2021 moeten alle nieuwe vergunningaanvragen in Nederland aan de BENG-norm voldoen, dit wil zeggen: bijna-energieneutraal zijn. De BENG-norm is een gevolg van de Europese richtlijn EPBD uit 2010 en het Nederlandse Energieakkoord uit 2013.

Bij luchtdichtheidsmetingen gaat het om een kwantitatieve beoordeling van de luchtdoorlatendheid. Met andere woorden: er wordt gemeten hoeveel buitenlucht (ongewenst) het gebouw binnenkomt, respectievelijk verlaat.

Soms heerst de gedachte dat luchtdicht bouwen ongezond is. Dit is niet juist, maar de gedachte hierachter is begrijpelijk. Het is van belang om verschil te maken tussen gecontroleerde ventilatie en ongecontroleerde ventilatie (in- en exfiltratie). Hierbij is ventilatie het bewust toelaten van lucht om de binnenlucht te verversen. Ventilatie is immers benodigd voor een gezond binnenklimaat. Naast gecontroleerde ventilatie vindt ook ongecontroleerde ventilatie plaats. Dit vindt plaats via de ongewenste kieren en naden tussen de verschillende componenten van een gebouwschil. Deze vorm van in- en exfiltratie dient echter voorkomen te worden. Hoe luchtdichter men bouwt, hoe effectiever de gecontroleerde ventilatie wordt.

Natuurlijke ventilatie is de toevoer van verse lucht en/of afvoer van verontreinigde lucht door een natuurlijke drijvende kracht (natuurlijke trek) door druk- en/of temperatuurverschillen via de gebouwschil tussen binnen en buiten.

NEN 2687 kent twee luchtdichtheidsklassen: luchtdichtheidsklasse 1 (Bouwbesluit niveau) en luchtdichtheidsklasse 2 (Energiezuinig bouwen niveau). Voor een nog betere kwaliteit geldt luchtdichtheidsklasse 3, welke nodig is voor het Passiefhuisconcept en energieneutraal bouwen.

Nee, deze is feitelijk nog steeds 200 dm³/s.

Met luchtdoorlatendheid (aangeduid met ‘qv;10’) wordt bedoeld de luchtvolumestroom (qv) die ontstaat via de kieren en naden die zich in de gebouwschil bevinden, bij een drukverschil van 10 Pascal (uitgedrukt in dm3/s of m3/s). Met andere woorden: dit is de luchtverplaatsing tussen binnen en buiten die op een andere manier ontstaat dan via de daarvoor bedoelde ventilatieopeningen.

Een naad is de ruimte tussen twee afzonderlijke bouwdelen die NIET bedoelt zijn om ten opzichte van elkaar te bewegen. Een kier is de ruimte rondom (en tussen) beweegbare delen, zodat deze ten opzichte van elkaar kunnen bewegen.

Luchtvolumestroom die door lekken in de uitwendige scheidingsconstructie van een gebouw stroomt ten gevolge van drukverschillen door wind, thermiek en andere factoren. 

Deze wordt afgeleid uit de druk/volumestroomkarakteristiek bij drukverschil van 10 Pa, in dm3/s. De specifieke (per m2) luchtvolumestroom wordt gevonden door te delen door de oppervlakte van de vloeren, gedefinieerd volgens NEN 2580.

Een blowerdoortest is een testmethode om de luchtdichtheid van gebouwen te meten. De test vindt plaats door het te onderzoeken gedeelte van het gebouw een over- en onderdruk te geven en vervolgens te meten hoeveel lucht er weglekt.